บทที่ 12 ตอนที่12.ลักพาตัว

"มีน! มีน! เหม่ออะไรนักหนาวะ” เสียงที่ดังข้างหูกับแรงเขย่า ทำให้มินรญาตกใจ ดวงตากลมโตกะพริบถี่ ๆ เพื่อเรียกสติ ใบหน้าสวยมองรอบ ๆ บริเวณโต๊ะทำงาน ที่ตอนนี้ถูกล้อมไปด้วยเพื่อนร่วมงาน

"มีอะไรกัน ทำไมมาล้อมมีนแบบนี้" มินรญาถามเมื่อดึงสติกลับมา

"มีนนั่นแหละเป็นอะไร เหม่อไปถึงไหนเนี่ยเรียกตั้งนาน” มาลิน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ